Spinal Tümör Cerrahisinde Retrospektif Deneyimler: Yeni Doğru Bakışlar ve Geleceğe İlhamlar
Anahtar Kelimeler:
Spinal tümörler, monopolar elektro koter, prognoz, cerrahiÖzet
Amaç: Santral sinir sistemi tümörlerinin yaklaşık %10-25’ini oluşturan ve genellikle benign karekterli olan spinal tümörlerin lokalizasyonları, büyüme hızları, hücresel tipleri ve uygulanan teknikler prognozu belirleyen en önemli parametrelerdir. Bu çalışmada doğru tanı, uygun yaklaşım, acil girişim, mikrocerrahi ve operasyon tekniklerinin prognoz üzerine etkisi araştırıldı.
Materyal ve Metod: Kliniklerimizde Ocak 2000-Aralık 2010 yılları arasında ameliyat edilen tanısı radyolojik olarak konulmuş ve cerrahi olarak doğrulanmış 119 olguya ait kayıtlar incelendi. Yaş, cinsiyet, lokalizasyon, semptomatoloji, cerrahi ve histolojik tip ile ilgili veriler kaydedilerek retrospektif analiz edildi. Sharp diseksiyon, elektrokoterizasyon, kan transfüzyonu, yabancı cisim ablikasyonu, lokal ilaç kullanımı ve enstrumantasyondan kaçınıldı. Vakalara dren kondu. Postoperatif tüm vakalara gadaloniumlu kontrol MRG çekildi. Tanılar, postop histopatolojik olarak teyit edildi. Klinik durum, radyolojik ve diğer laboratuar bulguları eşliğinde vakalar analiz edilerek tartışma bulguları kayıt edildi. Spinal cerrahide nadir rastlanan olumlu ve olumsuz sonuçların muhtemel nedenleri retro ve anterospektif olarak araştırıldı.
Bulgular: Olguların % 50.4’ü kadın, % 49.6’ı erkekti. Tümörler sıklık sırasına göre torakal (% 57.9), lumbosakral (% 26.2) ve servikal (% 15.9) lokalizasyonda idi. Ekstradural (% 51.3) yerleşim ilk sırayı alırken, intradural extrameduller (% 38.6), intradural intrameduller (% 10.1) sıklığında idi. Ekstradural olanların yarısı metastaz idi. Diğer ekstradural kitleler omurganın primer tümörleri idi. İntradural olanlarda menenjioma ilk sırayı almaktaydı. Hastaların hemen hepsinin postoperatif takiplerinde non spesifik ağrı ve disestezi düzelirken, nörolojik defisitte düzelme 9 hastada izlendi.
Sonuçlar: Tümör cerrahisinde, yüksek voltajlı monopolar koter gelişebilecek vazomotor ve otonomik disfonksiyonlar nedeniyle zorunlu olmadıkça kullanılmamalıdır.
